Pocenie się jest fizjologicznym procesem naszego organizmu. Poprzez wytwarzanie potu regulujemy temperaturę naszego ciała zapobiegając przegrzaniu oraz usuwamy toksyny. Zwiększone wydzielanie potu jest uzasadnione w trakcie wysiłku fizycznego, sytuacjach stresowych, kiedy jesteśmy zdenerwowani czy zaniepokojeni, przestraszeni, a także kiedy temperatura otoczenia jest wysoka. Nadpotliwością nazywamy stan kiedy wydzielanie potu nie jest adekwatne do prawidłowej termoregulacji organizmu. Trudno wyznaczyć granicę pomiędzy prawidłowym poceniem, a nadpotliwością ponieważ nie ma norm wyznaczających fizjologiczną produkcję potu, a każdemu z nas przeszkadza inny poziom pocenia się. Schorzenie to jest diagnozowane na podstawie subiektywnych odczuć pacjenta. Nadmierne pocenie może być również spowodowane przez choroby oraz zaburzenia naszego organizmu takie jak cukrzyca, zaburzenia hormonalne, chłoniaki, gruźlicę, uwarunkowania genetyczne oraz z naszej winy na skutek nieodpowiedniego ubierania np. w mało przewiewne i sztuczne tkaniny, używki takie jak papierosy czy kawa, a nawet stosowanie niektórych przypraw. Nadpotliwość najczęściej dotyczy pach, dłoni, stóp jednak bardzo rzadko zdarza się aby problem dotyczył wszystkich okolic naraz. Zazwyczaj w okolicy dotkniętej problemem oprócz zwiększonej liczby gruczołów potowych występuje ich nadreaktywność.

Zabiegiem pozwalającym na zniwelowanie nadpotliwości jest zabieg z użyciem toksyny botulinowej, która blokuje aktywność gruczołów potowych. Przed zabiegiem w okolicy zabiegowej wykonuje się test minora w celu ustalenia największej koncentracji oraz reaktywności gruczołów potowych. Test polega na posmarowaniu jodyną miejsca zabiegu, a następnie nałożeniu mąki ziemniaczanej w miejscach nadpotliwości pojawiają się ciemne plamy na podstawie których określamy gdzie i ile podać toksyny botulinowej. Efekt po podaniu uzyskuje się po około 3-7 dniach, a czas działania toksyny wynosi do 6 miesięcy. Po upływie tego okresu należy powtórzyć zabieg w celu utrzymania efektu.